Dickie Curtis (met dank aan JWB!)




Interviewer: Naast mij zit, vele mensen zullen hem al hebben herkend, Dickie Curtis, bekend geworden als zanger, componist, tekstschrijver van Liquid Turpoise, The Nod...

Dicky Curtis: The Nod was leuk

Interviewer: The Nod was goed, hebben jullie nog een hitje mee gehad hè ?

Dicky Curtis: Ja, met The Nod hebben we nog, nou dat was Engeland volgens mij

Interviewer: Huh ?

Dicky Curtis: Engeland

Interviewer: Engeland !

Dicky Curtis: Met The Nod, Engelse hitparade gehaald.

Interviewer: Ja, precies. Never talkin' anyway...

Dicky Curtis: Never talkin' anyway ja

Interviewer: Dat mooie beginstukje, ja dat weet ik nog, dat mooie beginstukje, 'Never talkin' anyway' en dan 'your wife'. Nou ja, dat ehhh... dat is echt

Dicky Curtis: Dat was een sterk nummer.

Interviewer: Ja, over vrouwen ging dat.

Dicky Curtis: (lacht hard) Ja, het ging altijd over vrouwen.

Interviewer: Ja, in die tijd ook. Ja, heel, heel leuk ehhh... Nou ja, Don't You Know heb je in gezeten, Double Trust, The Cunters, Torka Express, Gaika Gorkish, Mush, Rumbletongue, waar niet eigenlijk in, Pullover, Mander China, Tjakkas enzo...

Dicky Curtis: Tjakkas was ook heel goed, goeie, goeie, goeie mensen

Interviewer: Even kijken, tussen 1991 en '96 was jij opeens eigenlijk helemaal weg, helemaal out of the picture. Waar was jij toen?

Dicky Curtis: Ja, dat zou ik zelf ook wel eens willen weten. Als jij het weet.



Interviewer: Ja, als ik het wist, zou ik natuurlijk... Maar je hebt ook een aantal, een aantal collega's natuurlijk zien gaan, hè, zien vallen zeg maar, er zijn er nogal wat om jou heen ook, die zijn er niet meer.

Dicky Curtis: Nee, nou, daar zat ik laatst nog over na te denken. Heel de scéne van Acid Rock bijvorbeeld, die zijn ehh... die heb ik nooit meer...die zijn allemaal dood. Inmiddels.

Interviewer: Ja precies.

Dicky Curtis: Daar krijg je toch een raar gevoel over, dat je dan de enige bent die nog blijkbaar dus nog wel overblijft.

Interviewer: Ja, want jij leeft dus nog, kun je uitleggen waarom ?

Dicky Curtis: Ja, er is een ding wat ik geleerd heb is dat je je moet omringen met mensen, die voor jou instaan. Dat is denk ik het belangrijkste, dat je samenwerking heb met-met-met-met-met-met-met mensen die jou, ehhh, zien zitten. Da's het belangrijkste eigenlijk. Dan ga je gewoon door.

Interviewer: Ja, want dat is ook een beetje het punt, jullie hebben eigenlijk toendertijd, ja da's andertijd, er eigenlijk ook helemaal geen cent of niks eraan overgehouden hè ?

Dicky Curtis: Nee, ik ben daar wel overheen, maar dat is wel iets dat blijft steken.

Interviewer: Ja, dus dat is ook een beetje de reden dat je denkt, het was toen een succes, dus we komen nu weer bij elkaar. Maar waarom zijn jullie hier nu dan niet met z'n vieren ? Waarom ben jij ?

Dicky Curtis: Nou, wat het belangrijkste is van met z'n vieren is dat je in die tijd met z'n vieren als een blok met elkaar gewoon jezelf afzette tegen alles wat je om je heen zag. En dat is dan eigenlijk wat je nu weer oproept, snap je ?

Interviewer: Als je nu met z'n vieren zou zijn, zou je dat weer oproepen. Maar, zowel als embach-apolle polle meerbach hebben gezegd in ieder geval helemaal nooit meer iets met jou te maken willen hebben.

Dicky Curtis: Polle, Polle was een heel begaafde jongen hè..

Interviewer: Ja. Ja, da's dan toch een beetje, ja, wat ik dan een beetje vervelend vind, dat bijvoorbeeld Jan 't Woud, die ehh, ja eigenlijk jouw voornaamste collega, medecomponist en tekstschrijver, ehh, die heeft niet alleen gezegd dat hij helemaal dat hij jou nooit meer, wil zien of met jou samen wil spelen, maar hij heeft zelfs, we hebben hem vorige week nog gebeld, geweigerd met jou in een ruimte te zijn.

Dicky Curtis: Ja, dat is Jan hè...

Interviewer: Huh?

Dicky Curtis: Ik heb met Jan zoveel meegemaakt, dat wil je niet weten.

Interviewer: Neenee

Dicky Curtis: Dat wil je niet weten.

Interviewer: Ja. Wij hebben hem vanmiddag nog even geprobeerd over te halen, gezegd van kom dan even jouw verhaal doen, maar hij zei: "ik wil niet de lucht inademen aan dezelfde tafel".

Dicky Curtis: Dat is Jan..

Interviewer: Maar, we hebben als het goed hebben we hem wel op dit moment aan de telefoon. Jan 't Woud.

Dicky Curtis: Hé, wat leuk!

Jan 't Woud: (mompelt wat)

Dicky Curtis: Jan !

Jan 't Woud: Ja met mij.

Dicky Curtis: Hé Jan, hoe-is-ie?

Jan 't Woud: Ja, met mij wel goed, met jou minder.

Dicky Curtis: (lacht) Ja, dat is Jan hè...

Interviewer: Ja.

Jan 't Woud: Jij deugt voor in geen ene zin, weet je dat?

Interviewer: Jan

Dicky Curtis: Wat zegt 'ie?

Jan 't Woud: Ja, ik heb gehoord van die verhalen van die reünie; dikke plakken stront in je nek, dat zou je moeten respecteren.

Dicky Curtis: Jan altijd, hij komt uit een volksbuurt, dat kan je horen.

Jan 't Woud: Ik heb nu eindelijk mijn leven weer kunnen opbouwen. Jij hebt het grootste gedeelte van mijn leven gewoon verwoest, weet je dat? Ik heb nou vrouw en kinderen en wagentje, en wat jij doet moet jij weten, maar je bent een vuile gluiperd, dat ben je.

Dicky Curtis: Dat is hem, weet je wel, dat is hem.

Interviewer: Jan, ben jij zo, zoals hij zegt ? Hij zegt van zo is Jan. maar ben jij zo, of is er iets anders?

Jan 't Woud: Hij is zo, ik ben zoals ik ben. Hij is gewoon een klootzak, hij heb altijd iedereen belazerd, hij heb drie vrouwen van me afgepikt. Onder het motto van 'alles moet kunnen, weet je'.

Dicky Curtis: Nou, oh man, ja. Onbetrouwbaar, die gozer. Onbetrouwbaar vind ik. Ja, leuk, leuk. Leuk je effe te gesproken te hebben, Jan. Ja.



Weer terug?