Henk Mul - Stuntman (met dank aan JWB!)




Interviewer: Dames en heren, goedenavond. Naast mij, ehm, zit iemand die tien jaar geleden naar Duitsland is gegaan en eigenlijk ehh een van de weinige mensen die zich met het vak als ehm, nou zal ik het meteen maar zeggen, als stuntman hebben bezig gehouden. Hij is begonnen bij de Nederlands film, zoals ik zei hij is ehh, nou 8 jaar geleden. Acht jaar geleden ben je naar Duitsland gegaan om daar te gaan werken in de Duitse cinema.

Henk Mul: Ja, acht, acht jaar.

Interviewer: En ehh, het leuke is dat jij daar ook daadwerkelijk stunts bent gaan doen, wat moeten we ons daar bij voorstellen, is dat van hoogtes naar beneden springen door brandende...

Henk Mul: Nee, wat ik eigenlijk deed was eigenlijk ehh ja een soort, ik wil niet zeggen tussen-de-schuifdeuren-stunts maar toch gewoon meer een soort ja, geen brandende hoepels of van gebouwen af met een bungeekoord, dat soort dingen helemaal niet. Gewoon meer ehh, ja kleine dingen in de marge. Ehh, een stoel die omvalt maar dan wel op precies het goeie moment moest vallen. Ehm, ik zal een voorbeeld geven, ik heb daar bijvoorbeeld gewerkt met de Duitse, helaas overleden, filmregisseur Reiner Werner Fassbinder

Interviewer: Jaja

Henk Mul: Dus bijvoorbeeld in Die Angstfalle auf die Selen van Peter von Schlussel-heim, daar zit een scène in met een groot aantal matrozen die in een café een ruzie krijgen. En eh, je voelt al aan de broeierigheid dat ze, op een bepaald moment dat daar misschien wel een handgemeen zal ontstaan. Dat gebeurt in Die Angstessenzelen van Peter von Schlusselheim dan ook inderdaad. Dus op zeker moment is er een bekende scène dat er een asbak wordt er dwars door het cafè heengegooid.

Interviewer: En die asbak, die gooit die matroos, of dat is...

Henk Mul: Een van die matrozen die gooit dat naar een andere matroos toe en hij kan dat natuurlijk niet zelf doen want het ging heel om de precieze timing waarop die asbak achter die matroos valt.

Interviewer: Ja, je zou zeggen, het is niet zo ingewikkeld lijkt mij om een asbak te gooien, maar het is een kwestie van timing.

Henk Mul: Timing.

Interviewer: En daar bent u heel beroemd ook mee geworden hè?

Henk Mul: Ja, daar ben ik want dat was omdat dat toen opviel in ehh in deze film van Fassbinder is ehh, dat dat gewoon heel erg goed viel, die asbak. En ehh, ik kreeg ook dan van de assistent-regisseur, dat zal ik nooit vergeten, van Fassbinder, een compliment en die zei, toen die asbak viel zei die tegen mij: "Kl-asse". Daarna rolde het vanzelf ik heb met Hoepog, met Schinkle, met Funflare met Allerfrine met van Stahlenhurmen, Futluss en met-met-met Braunheim en Ründer gewerkt.

Interviewer: Jaja.

Henk Mul: Eigenlijk met alle grote namen en Hanne Schieoeler in Der Angst der auf der Berlin des Himmels en dat was een langere film van drieeneenhalf uur. Die was niet zo goed, maar wel, ja, lang. Het is een soort vak waarvan je zegt, ook al geven ze me morgen een miljoen, dan ga je er toch mee door. Ik wordt dan nu eigenlijk nergens meer voor gevraagd, maar ehh, ja, het zijn toch van dat soort kleine dingen dat je dan het gas overal thuis opendraait bij het fornuis, je steekt een sigaret op, je loopt door het huis, en dan is het een soort kwestie van timing dat je denkt: "Het is nu verzadigd, nog over tien seconden moet die sigaret uit, want anders is het BOEM.

Interviewer: Jaja. Maar goed, we gaan eens kijken naar een van uw stunts die u, dat is de-de Blooper heeft u hem genoemd ?

Henk Mul: Ehhh, het is eigenlijk, het is, ik noem hem De Brug, het is ook uit een oude, nooit uitgebrachte, Duitse film uit negenentachtig van Rosa Sunheim en, dat is misschien het beste als ik hem even voordoe. Het is een enigzins gewaagde, ik heb hem iets aangepast voor hier, maar toch om hem even te doen.

Interviewer: En u geeft er tekst en uitleg bij ?

Henk Mul: Ja.

Goed, wat ik ga doen lijkt op het eerste gezicht misschien vrij eenvoudig, ik ga ehh, deze trap eerst insmeren met zeep, om hem gladder te maken. Zo, hier de treden heb ik van tevoren al een beetje met zeep gedaan. Het idee, de essentie van de stunt is dat ik zodirect met natte handen hierboven dit kapotte peertje ga verwisselen. Daarbij zet ik ook nog twee flesjes chocomel hier neer, wat het extra spannend maakt voor als ik, als ik val, het trapje is niet geaard, dat als ik ten val kom, dan zoniet over het eerste, dan toch wel over het tweede flesje chocomel mij ernstig kan verwonden.

Verder heb ik hier een ook opnieuw niet geaarde accuklem, zodat de stroomstoot dwars door het trapje straks, ik zal het zo laten zien waar dat ingaat, eerst de handen even nat maken. (stopt accuklem in zijn broek) Dit is altijd een beetje, dit gaat dan weer dicht. IJzer van de rits een beetje nat maken ook. En dan ga ik nu met dit verse peertje, met dit helemaal functionerende lampebolletje naar boven, om de lamp te verwisselen.

Soms leg ik nog wel eens wat punaises hierop, maar dat doe ik nu niet en in de film hoor je op dit moment tromgeroffel en dat is er denk ik ook niet, maar u moet dat er een beetje maar bij denken. Daar gaan we. Prrrrr, zeg je dan, zou je horen. Handen nat...wacht even...ja..ahhh...hebbes ! Hoho.



Weer terug?