Mhihihihihi - 1992

Adformatie 1992


Kees Prins: de Vrij Uit- en Jiskefetstem

Dreigt een bekende Nederlander te worden wegens het succes van Jiskefet, het satirische VPRO-programma waarin hij samen met Michiel Romeyn en Herman Koch eerst op de radio en later ook op tv grote populariteit verwierf in een kleine kring van mensen met enigszins abject gevoel voor humor. Sprak in 1988 zijn eerste commercial in en hoewel men meent dat hij daar een paar jaar eerder zijn neus voor zou hebben opgehaald, is hij tegenwoordig regelmatig in geluidsstudio's te vinden om zijn ironische stemgeluid verdienstelijk te maken voor de commercie. Een greep uit zijn ouvre: NS (radio) 'De auto kan best 'n dagje zonder u', Vrij Uit autovakanties, SNS bank (radio).

Hoe vind je het dat je dankzij Jiskefet en de VPRO ontdekt bent door de commercie?

Ik wordt niet gebruikt als Jiskefet-personage, mensen herkennen m'n stem ook niet als Jiskefet in commercials. Pas toen ik er zelf mee begon ben ik stemmen in tv-commercials gaan herkennen. Daarvoor was ik daar helemaal niet mee bezig, volgens mij zit het publiek er ook niet mee.

Waarom doe je het eigenlijk, voor het geld?

Niet alleen. Ik vind het leuk om alleen met m'n stem bezig te zijn en te proberen zo'n kort boodschapje zo flitsend mogelijk weer te geven. Ik word het meest gevraagd voor commercials met een knipoog, zeg maar, om mijn ironische, soms zelfs cynische stem. Maar ik doe ook wel pay-offs. Het leukste wat ik het afgelopen jaar heb gedaan, vond ik de radiocommercials voor Vrij Uit Autovakanties. Met een topper waarin ik een veilingmeester ben.

Enige kans dat we je ooit te zien krijgen in een commercial?

Dat zie ik niet snel gebeuren. Dan zou ik mijn bekendheid uit Jiskefet weggeven aan een commercieel produkt. Het lijkt met zonde om bekend te worden als de jongen van dat merk sponsjes.

Gaat de samenwerking met creatieven en hun klanten je makkelijk af?

Meestal sta ik snel weer buiten. Ik kan veel kanten op met mijn stem. Veel hangt af van het idee. Daar moet je je stem naar voegen. Terwijl je nogal 'ns denkt dat 't beter zou zijn om een tekst te herschrijven of het idee te veranderen. In die zin word je beperkt in hoe je kunt voldoen aan de wensen van de creatieven.

Wat vind je van het niveau van de Nederlandse radiocommercials?

Moeilijk. Ze moeten voldoen aan zoveel eisen, met nauw omschreven doelgroepen, produktnamen die zoveel keer in een tekst moeten voorkomen, packshots en weet niet al. Of de klant vindt 't allemaal te vrij. Leuke reclame? Alle commercials van Mazda. Die vind ik geweldig, uiterst geestig. Nee, daar heb ik nooit wat voor gedaan.


Weer terug?