Vrij Nederland 18-03-1995


De beste in zijn vak


Michiel Romeyn (Jiskefet): De beste? Rijk de Gooyer. Als mens, en als acteur. Met hem voel ik me verwant. Verder kan ik geen namen noemen, niet in de gevraagde categorie. Mijn inspiratie haal ik veel meer uit de beeldende kunst. Een werk van Kienholz of Lichtenstein zegt me meer dan de Spijkermannen en de Van 't Heks. Ik vind cabaret al zo'n vreselijk woord. Het is allemaal zo verantwoord, zo braaf. Ik houd meer van het beeld dan van het verbale. Peter van Straaten vind ik heel raak, en onbedoeld komisch. Kamagurka, met Bert en Bobje, ook mooi. Verder ben ik een enorme fan van Eddy Wally, de Liberace van België. Hij heeft een danspaleis onder Zelzate. Van hem was ik al een fan ver voor de camp was uitgevonden.


Herman Koch (Jiskefet): Het echte cabaret is gebaseerd op een afspraakje. Het publiek weet waarvoor het komt, en krijgt dat ook. Als Youp van 't Hek Buckler roept, lachen ze al. Wat een saai mechaniekje. Satirisch cabaret, het vervelendste wat er is. Waar je allemaal niet naar toe kan om je rot te lachen - daar kleeft een raar soort snobisme aan. Koot en Bie heb ik altijd het leukste gevonden als ze het cabaret ontstijgen. De vieze man van Koot blijft toch zijn mooiste creatie. En niet te vergeten de neven: de regelneef en de geilneef, die in dat fiatje hitsig voor- en achteruit rijdt en van die tongbewegingen maakt naar een vrouw bij de bushalte. Onvergetelijk. Toch hebben de Avonden van Gerard Reve en de albums van Kuifje me meer beïnvloed dan het hele Nederlandse cabaret. Zinnetjes als Bent u waanzinnig, en uitroepen als: Ongelukkige! uit Kuifje, kon ik in de Dierenwinkel goed gebruiken.


Weer terug?